Nummer 13

Elisabeth, kloosterzuster van Thorn, schenkt gezond van lichaam en geest al haar goederen en alles wat ze heeft, afhangend van de kerk van Thorn, aan die kerk, namelijk: veertien bunder akkerland in het grondgebied van Wessem, in de plaats die het Eiland wordt genoemd; vier bunder, gelegen naast de akkers van de kerk van Thorn, in het grondgebied van Thorn; zeven schelling Keuls met vijf kapoenen die Gerard en de weduwe Lieburgis verschuldigd zijn aan de kerk van Thorn omwille van pacht in het dorp Thorn; achttien malder rogge die aan Elisabeth verschuldigd zijn in de molen van Ittervoort met twaalf kapoenen; twaalf malder rogge die eveneens verschuldigd zijn in de molen van Grathem en twaalf bunder in het grondgebied van Heeze. Elisabeth heeft dit allemaal wettig door koop verworven van degene van wie deze waren, afhangend van de kerk van Thorn als leengoederen, en wel op een zodanige wijze dat van de voornoemde goederen jaarlijks acht pond Leuvens wordt afgestaan aan de priester die het altaar van de heilige Catharina bedient, gelegen in de crypte van de kerk van Thorn, die de abdis, convent en kanunniken gezamenlijk verlenen uit de eerste inkomsten van die goederen. De rest valt ten deel aan de abdis, het convent en de kanunniken die in de kerk van Thorn resideren op de dag van het jaargetijde van Elisabeth. En die dag zullen de inkomsten van twaalf penning Luiks aan de armen worden gegeven voor haar zielenheil. Eveneens laat Elisabeth na haar dood aan de kerk van Thorn zes mark Luiks na die Hildegonde en Cono^a, haar man, haar verschuldigd zijn wegens de koop van een stuk land in het grondgebied naast Horn. Deze zes mark zal gelijkelijk verdeeld worden onder abdis, convent en kanunniken. En in dit alles behoudt Elisabeth zich, zolang ze leeft, het vruchtgebruik voor.

Elisabeth heeft aan het officialaat van Luik gevraagd om te bezegelen, samen met de abdis en het convent. Vooral echter heeft zij het voorafgaande vrij en volledig opgedragen op het altaar van Onze-Lieve-Vrouw van Thorn op de vermelde wijze, 7 april 1252.

^a in de editie van Camps staat abusievelijk Amo.