Kurze Zusammenfassung
Die Schöffen von Maastricht bescheinigen, dass Arnoud, ehemaliger Werkmeister der Sint-Servaaskirche in Maastricht, seine Frau und ihre Kinder auf einen jährlichen Cijns von sieben Lütticher Schilling und vier Pfennig verzichtet haben, der auf dem Haus (in Maastricht) lastet, in dem Hendrik dee Oude, Fleischhauer, lebt.
Lateinischer Text der Urkunde
Nosa Baldewinus Caseus et Iohannes Sueuus, scabini Traiectenses, protestamur quod coram nobis personaliter constitutus Arnoldus, olim magister operis ecclesie Sancti Seruatii Traiectensis, uxor sua et eorundem pueri iure hereditario effestucaverunt et sollempniter renuntiaverunt septem solidos Leodiensis et quatuor denarios Leodiensis annui census, videlicet quatuor solidos Leodiensis eiusdem census ad opus altaris, siti in ecclesia Sancti Seruatii Traiectensi, penes tombam sanctorum episcoporum Mondolphi et Gondolphi, et residuos quadraginta denarios Leodiensis annui census ad opus domini Garsilii, presbiteri, investib ecclesie Sancti Georgii in Traiecto et illius, cuiusc idem Garsilius eosdem quadraginta denarios reliquerit, annuatim accipiendos in perpetuo super domum quam Henricus dictus Senex, carnifex, nunc inhabitat, cum area adiacente, talibus terminis videlicet in Purificatione beate Marie Virginis pro una media parte et alia residua parte ad Wincculad beati Petri. Warandiam enim prestare et omnes iustas querelas deponere infra annum et diem idem Arnoldus prefato Garsilio et presbitero dicti altaris promisit. Et nichilominus idem Arnoldus similiter eisdem Garsilio et presbitero prefati altaris promisit totum defectum dicti census adimplere quoad vixerit.
Actum et datum in die Inventionis Sancte Crucis, anno Domini M° CC° LXXXmo quarto.
Consimiles litteras habet pars adversae.
Niederländische Übersetzung
Boudewijn Caseus en Jan Suevus, schepenen van Maastricht, maken bekend dat ten overstaan van hen Arnoud, gewezen werkmeester van de Sint-Servaaskerk te Maastricht, zijn echtgenote en hun kinderen erfrechtelijk afstand hebben gedaan en plechtig hebben afgezien van een jaarlijkse cijns van zeven schelling Luiks en vier penning, namelijk vier schelling Luiks ten behoeve van het altaar in de Sint-Servaaskerk, bij de tombe van de heilige Monulfus en Gondulfus, en de overige veertig penning Luiks ten behoeve van Garsilius, priester, pastoor van de Sint-Joriskapel te Maastricht, en van degene aan wie Garsilius deze veertig penning nalaat. Deze cijns is jaarlijks eeuwig te ontvangen uit het huis waar Hendrik de Oude, vleeshouwer, nu woont, met het aangrenzende erf, in twee termijnen, de ene helft op twee februari en de andere op één augustus. Arnoud heeft aan Garsilius en de priester van het altaar beloofd vrijwaring te verstrekken en elke rechtmatige klacht binnen jaar en dag af te doen. Desalniettemin heeft Arnoud ook aan Garsilius en de priester van het altaar beloofd het gehele tekort van de cijns aan te vullen zolang hij leeft.
Gedaan en gegeven op 3 mei 1284.
De tegenpartij heeft een gelijkaardige oorkonde.
Nadere toelichting
Lees meerPartner
Spender
.avif)
